Verse1
odam sarap kokar,seninle paylasamam
seninle anlasamam,seninle tartisamam
ben seninle yalinayak yürümem çünkü kalkamam yerimden
kalkmak istemeden kaldiramazlar

zamanda çatlak olusturdum hep vakitsizim
birazda yanliz olmak istedim budur bencilligim
silinir kimligim kaplanan defterler gibi
ben bildigim yoldan giderken silinmektir istegim

yüzün gülerse belki anlayamam kalbini
belki tutar yirtarim gözünde gördügüm beni
sövdügün beni bil bende ayni sen gibi
insan gibi var oldum yok olmaktayim insan gibi

inandigin hersey yalan dimi?
öyle söyleyipte çaldilarmi kalbini
teninde gezmeyen bi biçaktan korkar gibi saçma
elinde tutmadan kanitlayamazsin beni

orda ne yaprak düser ne yapragin sesi
umutlar ellerinde tükenmistir ekseri
suretinde darpin en yürekten izleri
kol girdi sanki hislerin alçaldi simdi diptesin

anlamak isterken olmadigin yerdesin

eminimki karismistir akilli ve embesil
farkedip aninda kaçmak bile istedin
fakat geç artik hersey için gebermisti cümlesiNakarat
gülümse…çünkü baska hiçbi bokun yok
paradan umdugun medet zaten seni hiç bulmuyo
biliyorsunki insan hiç dilimden düsmüyo
ben dilimdende uzaklastim insan içine çikmiyom