25 Ekim 2013 Cuma
1.Din-devlet işlerinin ayrılmasını ve vicdan hürriyetini esas alır.
2.Mustafa Kemal’in parti tartışmalarının dışında tuttuğu ve taviz vermediği bir ilkedir.
3.Devlet vatandaşların inanma ve inanmama hakkını anayasa ile güvence altına almıştır.
4.Osmanlı din devleti olmasının gereği olarak dini müesseseleşmesine yansıttığı için Laik Türk Devleti inkılâplar döneminde bütün müesseselere müdahale etme gereği duymuştur.
5.Din egemenliği değil; millet egemenliği esastır.
6.Hukuk birliği ve hukukun dinden bağımsız olması esastır.
7.Dış devletlerin azınlıkların haklarını bahane ederek Türk Devleti’nin iç işlerine karışmasını önlemiştir.
8.Milli birlik ve beraberlik için önemlidir.
Açıklamalar:
1.1928’de anayasadan “devletin dini İslam’dır” maddesi çıkarıldı.
2.1928’de milletvekillerinin yemin şekli bu günkü haline getirildi.
3.1937’de 6 ilke anayasaya alındı.
4.Türk Milleti için dini dış politikada kullanma dönemi Birinci Dünya Savaşı ile bitti.
5.Kurtuluş Savaşı ümmet ideolojisi yerine millet ideolojisini getirdi.
Bütünleyici İlkeler
Ulusal Egemenlik: Cumhuriyetçiliği bütünler
Milli Birlik ve Beraberlik: Milliyetçiliği ve Halkçılık’ı bütünler
Milli Bağımsızlık: Dış politika ilkesidir.
Yurtta Sulh Cihanda Sulh: İç ve dış politika il-kesidir. Sınıf mücadelesine ve dış politikada saldırganlığa karşıdır. Milliyetçilik ve Halkçılık’ın bir sonucudur.
Akılcılık ve Bilimsellik: Laiklik ve İnkılâpçılık’ı bütünler
İnsan ve İnsanlık Sevgisi: İnsanları eşit görmeyi ve sevmeyi hedefler. Milliyetçilik ve Halkçılık’ı bütünler.
Çağdaşlaşmak ve Batılılaşmak: İnkılâpçılık’ı bütünler.
